Historia Szkoły

HISTORIA SZKOŁY

Szkoła Specjalna w Kaliszu powstała kilka lat po I wojnie światowej.

Pierwszym pedagogiem specjalnym był Henryk Ryll, który po 1923 roku objął stanowisko kierownika szkoły z siedzibą przy ulicy Jasnej. Za wybitne zasługi dla szkolnictwa specjalnego został powołany na wizytatora w Ministerstwie w Wydziale Szkolnictwa Specjalnego. Kierownictwo w szkole objął obywatel Krywonosiuk i pełnił tą funkcję do wybuchu II wojny światowej. Po zakończeniu I wojny światowej w Kaliszu nie było szkoły specjalnej. Zorganizowane były jedynie cztery klasy, które mieściły się w Szkole Podstawowej nr 19 przy ulicy Tadeusza Kościuszki. W czerwcu 1949 roku ówczesne władze zdecydowały o reaktywacji szkoły specjalnej. Misję tą powierzono Janowi Janowskiemu, natomiast siedziba szkoły została zlokalizowana przy ulicy Częstochowskiej 45, w budynku, który wydzierżawiono od Zgromadzenia Sióstr Felicjanek. Pełen zapału do pracy Jan Janowski w ciągu zaledwie sześciu tygodni przeprowadził remont i z dniem 1 września 1949 roku szkoła powitała pierwszych uczniów. Kierownikiem szkoły został Jan Janowski. Zasługi wybitnego pedagoga są nieocenione. Dbał on nie tylko o rozwój metodyczny i dydaktyczny szkoły, ale również o jej organizacyjną stronę (wyposażenie szkoły, świetlica, boisko, ogród, plac zabaw, warsztaty). Szkoła stała się środowiskiem, które zintegrowało nauczycieli, uczniów oraz rodziców. Od 1951 roku rozpoczęły się systematyczne badania psychologiczne dzieci szkół podstawowych w Kaliszu. Szkoła organizowała liczne konferencje dla pedagogów, dzięki czemu stała się „szkołą ćwiczeń” dla przyszłych nauczycieli szkół podstawowych, którzy zdobyli wiedzę z zakresu metod pracy z dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie. Na przełomie lat 1951/1952 szkoła przejęła nadzór pedagogiczny nad Państwowym Zakładem Wychowawczym dla dziewcząt moralnie upośledzonych przy ulicy Poznańskiej.

W 1970 roku dyrektorem szkoły została Natalia Kuświk, nauczyciel pracujący w szkole. Warunki były bardzo trudne: stary budynek z piecami, bardzo liczne klasy, zajęcia, które odbywały się na dwie zmiany. To wszystko nie zachęcało do pracy, ale nauczycielom, mimo trudnych warunków, nie zabrakło chęci, motywacji i zaangażowania.

W 1991 roku władze naszego miasta zdecydowały o przeniesieniu placówki na ulicę Budowlanych 2, gdzie funkcjonujemy do dnia dzisiejszego. Od tego momentu zaczęła się nowa jakość szkoły, którą kierowała osoba o szczególnej wrażliwości, empatii i kompetencjach – Halina Janus. Uczniowie brali udział w „Olimpiadach Specjalnych” zdobywając liczne medale. Dyrektor Janus stawiała na rozwój dydaktyczno-merytoryczny nauczycieli, wprowadziła nowe metody do pracy z uczniami, promowała szkołę poprzez konferencje naukowe. Rozpoczęła się również współpraca z Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym Ojców Orionistów oraz Ośrodkiem Pobytu Dziennego Tulipan. Swoją placówkę mieliśmy również na ul. Poznańskiej u sióstr Matki Bożego Miłosierdzia.

Rok 1998, to pierwszy rok, w którym dzieci z głęboką niepełnosprawnością intelektualną zostają objęte opieką naszej szkoły.

W roku 2003 dyrektorem szkoły została Gabriela Danis, która pełniła tę funkcję przez piętnaście lat. Unijne środki sprawiły, że nasza szkoła stała się nowoczesna, wyremontowana, dofinansowana w pomoce naukowe. Na przestrzeni piętnastu lat pojawiła się sala gimnastyczna, boisko, winda, sala integracji sensorycznej. Kadra nauczycielska systematycznie doskonaliła się uczestnicząc i organizując warsztaty i konferencje naukowe. Szkolenia w nowych metodach pracy z dziećmi intelektualnie niepełnosprawnymi, przyczyniły się do tego, że specjaliści pracujący w szkole prezentowali najwyższy poziom.

W 2004 roku powstał również „Szkolny chór nauczycielski”. Z inicjatywy pani Sylwii Baranowskiej w 2016 roku powstała przy szkole grupa wsparcia „Przystań”, która na obecną chwilę zrzesza trzysta siedemdziesiąt cztery rodziny osób niepełnosprawnych. Coroczne Jasełka w wykonaniu naszych uczniów są perfekcyjnie przygotowane i zachwycają przybyłych gości.

W 2018 roku dyrektorem szkoły została pani Sylwia Baranowska. Młoda, dynamiczna osoba z wizją szkoły, dużym zaangażowaniem, wielkim sercem, rozwija i promuje naszą szkołę wraz z kadrą i rodzicami. W ciągu pierwszego roku odbywa się wiele znaczących imprez, które zintegrowały środowisko szkolne i lokalne. Nasi uczniowie zdobyli I miejsce w Wojewódzkim Turnieju Bezpieczeństwa w Ruchu Drogowym dla szkół specjalnych i Specjalnych Ośrodków Szkolno-Wychowawczych. W szkole powstała wypożyczalnia rowerów trójkołowych i sprzętu rehabilitacyjnego – pierwsza w Polsce dla Niepełnosprawnych. Uczniowie wzięli udział w Olimpiadzie Specjalnej w Hamm, podczas której zdobyli aż 12 medali. Uczennica naszej szkoły została zaproszona jako jedna z ośmiu osób, które po raz pierwszy w historii Tour de Pologne pokonają odcinek specjalny na rowerze trójkołowym – dedykowany osobom niepełnosprawnym. Pani dyrektor oraz nauczyciele pozyskali fundusze i sponsorów na remont szkoły, dzięki którym wyremontowano parter oraz I piętro. Powstała również nowoczesna świetlica oraz biblioteka marzeń. Uruchomiony został program Horiterapii. Przedstawiciele grupy wsparcia „Przystań” na czele z przewodniczącą Rady Rodziców wzięli udział w programie telewizyjnym „Familiada”, promując tym samym miasto Kalisz oraz naszą szkołę. W 2018 roku zdobyliśmy tytuł „Szkoły Przyjaznej Uczniom”. Gościliśmy znane osobistości ze świata kultury i sportu, między innymi Jerzego Owsiaka, DJ-Wiki oraz Martę Walczykiewicz. Kolorowe schody, na których umieszczone są naklejki z pozytywnymi cytatami, przypominają nam, że warto być miłym dla drugiego człowieka, co pomaga w tworzeniu pozytywnych relacji, aby każdy w naszej szkole czuł się dobrze. Rok 2020 był trudnym czasem, ale udało się osiągnąć wysoką jakość organizacji szkoły i jednocześnie otoczyć uczniów wielospecjalistycznym wsparciem w ich indywidualnym rozwoju mając na uwadze możliwości i potrzeby każdego z osobna.

W ciągu 72 lat, czas zmienił naszą szkołę, nadając jej nowy kształt i jej edukacyjno- terapeutyczny wymiar. Ale nie zmieniło się jedno- dla nas nauczycieli, dyrektora najważniejszy był i jest uczeń. Jego indywidualny rozwój na miarę możliwości i potrzeb. Chcemy, aby był szczęśliwy, uśmiechnięty, zmotywowany do pracy i działań przekraczając próg naszej szkoły.

1949/1950

1950/1951

1951/1952

1953/1954

1954/1955

1955/1956